Bin yıllık bir şiir gibi, sanki her çağda ezberimdesin.
Kalemimde tükenmeyen mürekkepsin,
dizelerime yazılan Aşk Sensin
Bin çağ önce yazılmışın kalbime sen,
Henüz bedenler doğmadan, sesler susmadan,
İlk yankıydın evrenin iç çekişinde,
Aşk’tın... ama henüz başlamamış olan.
Seni ilk defa
geçmişle geleceğin sınırında hissettim,
bir yıldızın düşerken çıkardığı seste,
bir rüyanın unuttuğu ten kokusunda.
Belki tanışmamız,
yeni bir evrenin doğum sancısıydı,
bir gezegenin ilk nefesi gibi
sessiz ama kaderi değiştiren.
Gözlerin henüz göz olmadı,
ama ben onları düşümde çizebildim.
Adın hiç söylenmedi,
ama ben onu mürekkebimle çağırdım.
Şimdi buradayız;
yol ayrımında değil,
henüz yolun çizilmediği yerde,
Aşk'ın başlamayı bekleyen hâlinde...
15/07/2025
05:15 #Wahran
@demlenmisSiirler
(454)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 16.7.2025 20:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!