Bin Ladin Gibi Şiiri - Furkan Kar

gözyaşlarım ev hapsinde sanki
çıkamıyor kabuğundan
sığamıyor bu mühür kalıplara
aynayla kavga ediyorum her gün
neden bu kadar sarıyım?
sen bile doğru göstermiyorsun beni
sesim titriyor kendime seslenirken
verdiğim çabalar boşunaymış sanki
bir ağacım ben yolun ortasında
varlığım da silinebilir
yokluğum da
yerime yenisi de gelebilir
hissediyorum kendimi Bin Ladin gibi
darağacından bile dar bir yerdeyim
samyeli gibiyim
varım ama yokum
olsam bile ne farkeder?