Duman Gözlüm Şiiri - Nuh Ali Berk

Senelerdir yollarını gözlerim
Gelde şu gönlüme gir duman gözlüm
Yüreğim senindir, bunu bil yeter
Sana hep hazırdır yer duman gözlüm
*
Gönül kırmak gönülleri yaralar
Al dururken sakın giyme karalar
Derya deniz olsun, ister buralar
Sen yoksan buralar dar duman gözlüm
*
Bu nasıl iş, bunun başı sonu yok
Ciğerim de saplı, zehirli bir ok
Merhemin beklerim yaralarım çok
Bekleme merhemi sür duman gözlüm
*
Düşünmesem iy de, değil ki elde
Bir bilsen yüregim, şimdi ne halde
Hep seni beklerim gözlerim yolda
Sevene beklemek zor duman gözlüm
*
Seni koydum hayalime düşüme
İçimde yangın var bakma dışıma
Sen olmazsan eğer benim başıma
Ağustosta yağar kar duman gözlüm
*
Kötü günler bitsin tersine dönsün
Yürek yangınlarım seninle sönsün
Gönül köşküm hazır, sahibi sensin
Gel kendi yerini gör duman gözlüm
*
Bal la biber, aynı ada yenilmez
Saygı sevgi güven sır istenilmez
Beni benden ögren hiç kimse bilmez
Şüphelerin varsa sor duman gözlüm
*
Eller gibi bende murada ersem
Yük olurmu sana gönlümü versem
Senden başka, ben birini seversem
Böyle durum bana ar duman gözlüm
*
Şimdi dersin bana, ne dertli kulsun
Bildiğin ne varsa sende sır kalsın
Benim sana en son, bir sözüm olsun
Yaralı gönlümü sar duman gözlüm
*
Gönül dağlarımda bir garip duman
Sen benim canımsın bilki her zaman
N'olursun sevdiğimden duyma hiç güman
Ver bana gönlünü ver duman gözlüm
Ver bana gönlünü ver duman gözüm
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)