Bin dokuz yüz on altı, Temmuzun on beşiydi,

Milletin üzerinde Haktan gayrı güç olmaz
İstiklalin uğruna can verdik vereceğiz
Milleti yok saymaktan, daha öte suç olmaz,
Millet iradesiyle, huzura ereceğiz.

Bin dokuz yüz on altı, Temmuzun on beşiydi,
Bizden görünen düşman, tam iblisin eşiydi,
Altın lale de olsa, boynumuza takmayız,
Boylu boyunca yatan, ihanetin leşiydi.

Saman altından suyu, yıllarca akıttılar,
İhanet içindeyken, gözümüze baktılar,
Sanırım iblis ile ortaklık kurmuşlardı,
Derin yaralar ile izleri bıraktılar.

Münafıklık küfürden, beter demiş Peygamber,
Anlaşıldı ki iblis, olmuş haine rehber,
Müslüman kılığıyla, Müslüman aldatan
Hoca efendi denen, darbeye olmuş lider.

Yıllarca aldatmışlar,mütedeyyin olanı,
Baş tacına almışlar attıkları yalanı,
Bukalemun korkudan, rengini değiştirir,
Bu kadar net fark ettim, iblisten rol çalanı.

İblisin ağı gibi, kuşatmışlar her yanı,
Lanet ile anacak, millet darbe yapanı,
İzin vermezse Allah, yapraklar kıpırdamaz,
Hesaba almadılar, darbeciler Rahmanı.

Çoluk çocuk demeden, millet çıktı meydana,