Herhangi bir ağa takılmış sazan balığının beyninin üstündeki zardan daha kalın bizim aramizdaki mesafe.
Kopmuş içimde bütün yalnızlık hisleri, kendimce hak arıyorum senin gülüşünde.
Kimin umurunda oluyor henüz kestiremedim fakat ölüme ramak kala sancısı kopuyor içimde.
Kelimelerin suni teneffüs etmelerine kalbim artık dayanmıyor.
Biraz bıçak bilenmiş gibiyim öfkemle sen arasında.
Mesafeli konumların ac kalmış nefisleri ele geçirmiş beni.
Bir sofrada küsüp kalkan çocuk örnekleri üstünde çalışıyorum seninle mesafelerde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta