önce ben yaşadım bu kenti sensiz
gözlerini yaşadım istanbul gibi
bir diken üstü tedirginlik kıyısında
sevdası çatlar yarının
bilsem ki ayrıldığımız yerdesin yine
arkamızda kutsal duyguların gizemli yunağı
ve uçuşan güvercinler göz erimi
bilsem ki ayrıldığımız yerdesin yine
koşar tutarım ellerini
umutsuz sevgilerde büyüttüm istanbul'u
bir çiçek gibi büyüttüm, bir çocuk gibi
o sevgiler ki güneşe talandır
o sevgiler ki yaşamın sonuna değin
bir rozet gibi göğüse takılandır
bilsem ki bulutlar arasındasın gizlenmiş
bembeyaz bir melek gibi gülümseyen
bilsem ki gözlerin yine sevi suskunu
kanatlanıp uçarım gökyüzüne
bilsem ki ayrıldığımız yerdesin yine
istanbul; 15.10.1976
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 11.6.2012 10:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!