Bilmiyorum Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Bilmiyorum nedendir, bana bir haller oldu,
Gönül bahçemde açan, bütün güllerim soldu.
Şiir yazmak istedim, engel oldu heceler,
İçime doldu birden, en karanlık geceler.

Kötü günler geçirdim, acıdan daha acı,
Kendine köle yaptı, şu hayatın kıskacı.
İsterdim ki kollarım, her zaman seni sarsın,
Ağlıyorum işte ben, büyüklük bende kalsın.

Bana mektup göndermiş, bir de resim koymuşsun,
Gözleri bulamadım, demek ki kaybolmuşsun.
Dinle bir tanem dinle, dinle şu sessizliği,
Bir defa da sen ben ol, düşün bu sensizliği.

Ne haldeyim bir tanem, sen bunu bilmiyorsun,
Yalvardım yakardım da, sen geri dönmüyorsun.
Ben sevginle yaşarken, hiç de mutlu olmadım,
Anladım ki gerçek bir, sevgili bulamadım.

Açacak gonca güldüm, dallarımı koparttın,
Sevda denen duyguya, ben kapımı kapattım.
Sanma ki ben sevdanla, kahrolup ölüyorum,
Çoktan unuttum seni, bak artık gülüyorum..