Bilmiyorum... Şiiri - Ender Günçelik

Hiç mutluyken bir satır bile karalayamadım
“Mutluyum, seviyorum, seviliyorum” demeyi hiç bilemedim
Ya da şiir yazmak, aşk yarası alan gönüller içindi
Bu yüzden gülerken hiç kağıt kalem almadım elime, oturup yazmadım
Ama bir dakika şimdi hatırlıyorum
Ben şu hayatta hiç mutlu olamadım ki
Ya seven kalpler yalancı çıktı ya da hiç sevilmedim
Sevgiyi sadece sevdiğim için biliyorum
Hele en büyük aşkı bulduktan, yani en büyük yarayı aldıktan sonra
Kendimi unuttum ben,
Yaşadım mı, öldüm mü ya da en sahte halimle güldüm mü? Hiç bilmiyorum
Yani şiirler belki gülerken de yazılıyor,
Ama ben yazamıyorum, çünkü gülmek nedir? Bilmedim, bilmiyorum...