Bilmiyorum Şiiri - Tamer Turgut

Akşama yakın bir saat, bulanık duygular
Zihnimde bilmem kaçıncı kez canlandırdı
Ve bilmem!
Kaçıncısında kaldı sorgular
Koşarak ilerlediğim
Adımlar neden yarım kaldı

Neydi
Ten altında canımı yakan tuz neydi
Bilinmezliğin kauçuk hamuruna kimin eli değdi
Ömrünü saatlere sıkıştıran kelebeğin zihni gibi
Bulaşan fikrin
Ta kendisi acaba bendemiydi

Gerçek, yalan, hayal; imge süzgecinde
Hepsi mum yakmış yaslanmakta birbirine
Ne çare ne çıkış var! yol … bu onun sesimi
Duyan yok! … Akan yoksa ruhta su sesimi

Bilmiyorum kıskacında kaç nefes var
Çamurdan örtü mü bedenler içinde
Kalp atışında ruhta da atar mı damar
Peki nasıl acı veriyor her ikisinede
Adına aşk dedikleri dinilmez rüzgar …

Bilmiyorum, bilmiyorum...