Kulübemde oturmuş, yoldan geçenleri izliyorum
Anneler, babalar, çocuklar ve sevgililer
Onlara baktıkça sevdiklerimi özlüyorum
Gülüyorum, herkesin yüzüne gülüyorum
Acılarımı, hüzünlerimi gülüşlerimle gizliyorum
Gülünce mutlu sanıyorlar
ama bilmiyorlar
Ben mutsuzluktan ve umutsuzluktan ölüyorum...
01.02.2025
Erhan GündereKayıt Tarihi : 16.10.2025 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!