Çektiğin çileyi, senin halini,
Kimse anlamıyor, kimse bilmiyor.
Felek acımadan büker belini,
Doğrultayım desen inan olmuyor.
Kime diyeyim ki varmıyor dilim,
Ne halım var, ne çul kaldı, ne kilim,
Soldu gönül bahçemde ki her gülüm,
Can suyu vermeye kimse gelmiyor.
Sel olup akıyor gözümde yaşım,
Zehir oldu yiyip-içtiğim aşım,
Yaz bahar aylarım, oldu da kışım,
Onun için bu yüzüm hiç gülmüyor.
Ne huzurum kaldı, ne tadım-tuzum,
Dünyayı görecek kalmadı gözüm,
Yerine varmadı söylenen sözüm,
Ne yapsam bu gönlüm huzur bulmuyor.
Dertli ’ye çok ağır geldi bu durum,
Bitmedi işlerim, kaldı hep yarım,
Hiç kimse halime yapmadı yorum,
Gönlümün boşluğu asla dolmuyor.
ERDEMLİ-28 Ağustos 2015-Cuma
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 1.9.2015 09:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halden anlayanı bulabilmek çok zor. Bulunca sahip çıkmak ve çok sıkı sarılmak gerekir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!