Bilmem Ki Nolur Şiiri - Mehmet Ay 2

içimde bayramlar, özümde kış var,
Menzilim kavuşmak, bilmem ki nolur.!
Engin deniz, yataklarında düş var,
Söz tatlı, inanmak bilmem ki nolur.!

Gün akşama erer, düşünce zeval,
Baktığım noktalar oluyor bir hal,
Kilitli dilim de, kelimeler lal,
Aşk’ deyip yaşamak, bilmem ki nolur.!

Bulutlar toprağa, sevgi aşılar,
Balıklar göllere, koşar kaçışlar,
Hudutsuz düşünce, yorgun düşüşler
Günü yakalamak, bilmem ki nolur.!

Gerçekler gizlenir, göz yaşlarında,
Can da istek, yangın ataşlarında,
Gerçegi görmek, göz bebeklerinde,
Sırlar aralamak, bilmem ki nolur.!

Pınara bakıpta, susuz yaşamak,
Aynalara küsüp, kendini germek,
Şimşekler yaşayıp, yağmura değmek,
Yara sarmalamak, bilmem ki nolur.!

Neleri söylesin, yazan ellerim,
Yürekte kaynaktır, ahraz dillerim,
Mecnun da kıskandı, sevi yerlerim,
Leyla deyip kalmak, bilmem ki nolur.!

Gün akşam oldu, yılım zemheri,
Bayramım karardı, bir hayli beri,
Miadı beklentim, nice bu denli,
Geçen günü saymak, bilmem ki nolur.!

24.06.25 / Saat 11,25
MİADI (Mehmet AY)