Bilmem daha ne kadar.. Şiiri - Murat Ülkü

​Yine düştü aklım yollara, bilmem nereye dek,
Kalbimdeki bu derin sızı, sanki hiç dinmeyecek.
Ben yaşlı, gözlerim yorgun, bakışlarım mahzun,
Bilmem, daha ne kadar taşır bu yükü ruhum ?
​
Suskun çığlıklarım boğazımda düğüm düğüm,
Örtüyor her hüznü koyu karanlığı gecenin.
Elimde kalan tek şey, ufak tefek bir avuç anı,
Onlar da savruldu rüzgarda, tuzla buz oldu.
​
Hayallerim gömüldü bir bir , toprak altına,
Yeşeren her filiz açmadan kurudu bir anda.
Zoraki gülüşlerim sahte, ardında bin acı,
Bu bitmeyen çilem gözlerimi yumuncamı dinecek?
​
Yüreğimde yandı, kül oldu her umut,
Canım olan canlar, benden çok uzak.
Dostluk maskesi düşmüş, yüzler yabancı,
Verene gurban, bu dertler bana mı yazıldı?
​
Canım dediklerim, şimdi el oldu,
Arrtık hatıralar bile içimi acıtır oldu,
Yine de vazgeçmem, dönmem bu yoldan,
Son nefesime kadar da direneceğim.
​
Bir avuç toprak, tek sığınağım şimdi,
Acılarım derin, dinmez gözyaşım.
Varsın solsun çiçekler, yıkılsın dünya,
Sevdiklerim yanımda olsun, gerisi fasarya...