Bilmem Şiiri - Alparslan Gürlek

Bunca keşke ve maalesef ile,
Bilmem nasıl böyle yaşıyorum ki,
Omzumda hayat denen şu illeti,
Bilmem nasıl böyle taşıyorum ki.

İnsanoğlu haindir derlerdi hep,
Bilmem neden böyle şaşıyorum ki,
Altın semer de vursan, yine merkep,
Bilmem hiç neden uğraşıyorum ki,

Heves etmedim tırmanmayı arşa,
Bilmem zeminde ne buluyorum ki,
Tepeler gök olup yağacak üstüme,
Bilmem neden böyle zorluyorum ki.

Kaldır kadehi salla başı ne hoş,
Gez dolaş sokakları sarhoş sarhoş,
Elbet vakti gelir vermenin hesabı,
Bırak, Tanrı anlar bu iktisadı,
Elbet o içimizi okuyandır,
En iyi o bilir, her genç mezardır,
Yalnız, vaktinde gömülürler ama,
Tanrı, o mezara ismi yazandır.