Bilmem nereye sürsem,
gönül değneğimi üzerine binip.
Nereye sürsem,
tekerlerini çam kabuğundan yaptığım iki tekerli arabamı.
Uçurtmamın ipini ne kadar salsam göğe.
Nereye koysam ilkbaharda topladığım papatyamı.
Bilmem nereye sürsem,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta