İlk önce sen kendini,
Bilmelisin eyyy insan.
Yaratana muatab,
Olmalısın eyyy insan.
Kâinat kitab'ını,
Oku da kır kab'ını,
İncele da yapın'ı,
Almalısın eyyy insan.
Yumma gözünü nur'a,
Verme yüreğin nar'a,
Salan bizi bu dar'a,
Bilmelisin eyyy insan.
Katab'ını bil sene,
O'nu rehber al sana,
Sen bilgili ol sana,
Dolmalısın eyyy insan.
Bilmedin neden O'nu?
Vardır bu ömrün sonu,
Yap dediği farzını,
Kılmalısın eyyy insan.
Çetinkaya kul O'na,
Din uğruna yol O'na,
Gel (yardımcı ol o'na) ,
Gelmelisin eyyy insan...
06.06.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 10.6.2006 08:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!