Bilmedim Şiiri - Ahmet Ekici

BİLMEDİM

Kendimi taştan taşa vurup çağlarken
Durulmuşum göl olmuşum bilmedim
Dostlar ile gülüp dostla ağlarken
Uzaklaşıp el olmuşum bilmedim

Bu gönlümce ecel bilmez sağ iken
Yeşil yaprak mor çiçekli bağ iken
Uçan kuşa geçit vermez dağ iken
Kervan geçmiş yol olmuşum bilmedim

Zannettim dünyada sınavı geçtim
Kendi isteğimle cefayı seçtim
Okyanusa bir damla da ben düştüm
Kurumuşum çöl olmuşum bilmedim

İnsanlığa seve, seve ölürdüm
Bir kötü düzene düştüm delirdim
Ben adımı Ahmet diye bilirdim
Çağırdılar veli olmuşum bilmedim