BİLİYORMUSUN... Şiiri - Alper Alper

Uyumadan önce hep dua ediyorum.
Seni bir kez olsun görebilmek için rüyamda.
Gelmiyorsun.
Sen gelmeyince de agliyorum.
Yüregim sizliyor her seferinde.
Ne uzun ve bitmez bir sefer.
Bir o kadar lodos var aklimda.
Vuruyor sanki denizin serin dalgalari,
Beyin hucrelerime.
Damarlarima siziyorsun gizlice.
Ve ayni sekilde ucup gidiyorsun.

Mevsim sonbahar.
Kim bilir hangi diyarlardasin.
Gelir misin bir daha buralara,
Bilmiyorum
Biliyorum,
Aklina bile gelmiyorum.
Olsun ben seni yinede,
Cok seviyorum.

Bekleyecegim.
Sonsuza kadar bekleyecegim.
Kimse alikoyamayacak beni senden.
Gormesem de hep dusunecegim.
Hayal edip yuzunu mutlu kalacagim.
Her gece aglayip ismini anacagim.
Tas basip yuregime resmine bakacagim
Her nefes alisimda kokunu duyacagım
Her gul mevsiminde seni gorecegim.
Bir ibadet gibi
Her zaman
Seni asla unutmayacagim.

Ve bir gun donupte beni bulamazsan,
Bilki!
Cok uzak diyarlarda seni ariyor olacagım
Hasret ruzgarlarini buldugun yerde,
Bil ki beni bulacaksin.

Simdi anilarimla bas basayim.
Bir serce gibi;
Konuyorum dallarina ayriligin.
Bunlar son cirpinislarim.
Son haykirislarim.
Don artik don!
Her neredeysen don....