Biliyor musun ! Sevgilim
Alıştım artık sensizliğe,
Yüreğim taş bastım ,yarama tuz
Bana bıraktığın bu yalnızlığa
Korkmadan bakıyorum ! Karanlığa.
Sevsen de olur, sevmesen de,
Yandım, tükendim ; yetti bu işkence.
Kalbim buz tuttu, yüreğim yamalı
Seninle yaşanan , yalan bir aşkı
Cenneti sunsan ayaklarıma,
İstemem artık , dönme bir daha
Ne sevebildim ne de nefret edebildim.
Bu sevdayı gönlüme gömebildim.
Hoyratça gittin, ardına bile bakmadın,
Bir kere olsun “seviyorum” demedin.
Bir yanım inandı, bir yanım kandı,
Seninle hayallerim paramparça kaldı.
Doğru söyle, neydi muradın?
Bensiz bulabildin mi ? Aşkı
Gitmelerin çok, gelmelerin olmasın artık
Kalbimde açtığın yaralar yetti ! Gayr-ı
Tecrübe ettim, yanıldım, öğrendim,
Hem sevdim seni, hem de nefret ettim .
Şimdi nasılsın, vicdanın rahat mı?
İnan ki ! Dünya bensiz de dünya
İnanıyorum ki! Dünya sensiz de dünya
Bilmelisin ki !
Beni sonsuza değin kaybettin ...
Kayıt Tarihi : 4.9.2025 11:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kandırılan aşıklara armağan olsun 🌹 Huzurlu okumalar 🌹
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!