Bilirsin Şiiri - Özgür Türkoğlu

Sevdanın peşinden koşma artık dur
Yüreğin dayanmaz gözlerin kurur
Çektiğin çile belki, son bulur
Derdimi tek sen bilirsin bilirim Rahman

Başkentin ayazında karadı tenim
Seğmendir namım bozkırdır evim
Sevgi bizde kocaman öylece derin
Derdi sen verdin, Dermanım sendedir Rahman

Altın para mal mülk istemez bünye
Hergün alem olsun bir kaç peride
Akıl serde surmaz dünden seferde
İsyan sayma bunu sabır ver Rahman

Her gece düşümde gündüz gözümde
Dostun meclisinde her an kalbimde
İsyan ederken dilimde senin elinde
Yolu sen bilirsin göster ey Rahman

Bedenim göçtü aklım usandı
Ruh hasta oldu gönül paslandı
Tatlı ekmek boğazıma nasıl tıkandı
Hıçkırık sussun yeter, ol de Rahman

Hayrı sen bilirsin şerri de elbet
Bende senin kulunum biraz insaf et
Sen yücesin ulusun kulların lanet
Başkasından beklemem el açtım Rahman

Dört iklim tek oldu hepside kıştı
Sevağ eksildi tek tek günah karıştı
Puşt ile berduş bir oldu hepsi barıştı
Sen varsan gücüm var duy beni Rahman

Adil ol dedin kul hakkı yeme
Uydum emir bildim senin isminle
Anlat demişsin sonra da bekle
Tamıyım kulun mu bilmedim Rahman

Doksan dokuz isminin hepsi de yüce
Ulusun büyüksün her seyden önce
Ben aciz ben zayıf boynumda ince
Aklım sana emnaet ne diyim rahman