Bilir misin? Şiiri - İhsan Turhan

“Küçücük yüreğimle ben sana Adam boyu sevdalar büyüttüm Ama inandıramadım…
Günesin rengine benzemiyormuş gecenin rengi. Üşütüyormuş ayazı korkutuyormuş karanlığı, yıllardır tarifsiz bir hüzün var üstümde ya ben fazlayım bu şehirde ya sen eksiksin... Korkutuyor şimdilerde beni yalnızlık”
Sen korkmayı bilir misin?

Her adımımda kendimi çiğnerim ve her seni düşünüşüm ihanettir adamlığıma bilirim. Lakin yüklerim suçu aşka zora ki gülümserim bazen ilk ve tek riyakârlığımdır bu benim.
Adam olup, adamlığı yıkmayı bilir misin?
Sen yıkılmayı bilir misin?
Ben bilirim!

Kaç kere ölür insan
Kaç kere canlanır külünden
Aşk diye kaç kere geçer, acıların çölünden
Aşksızlık kavururken yüreği
Neler çeker hasretin zulmünden
Bilir misin?

Seslenişleri duyulmazda
Sessiz çığlıklarına döner zamanla
Kırılır her gün yüreğinin bir köşesi
Bir kırlangıç gibi kalır camın önünde
Görülmez küçük cüssesinde ki dağ gibi sevgisi
Sukutu hayale uğrar her seferinde
Keşke ömrü de benzese kırlangıca
Yıllarca bu acıyı taşımak
Ve bağlamak hüzünleri uç uca
Ne kadar zordur böyle yaşamak.
Bilir misin?

Keşke makamında türküler
Yüreğin dehlizlerinde yankılanırken ağıt misali
Ve anılarda yüzün buruşurken kâğıt misali
Tutup ucundan yakmak istersin de yakamazsın
Titrer ellerin, zemherisinde sevdanın
Her şey güçsüzlüğü olur geride kalanın
Güçsüz kalmak ne demek
Bilir misin?

İhsan TURHAN

24_1_2006