Bilinmezlik Şiiri - Rüyanın Günlüğü

Vuslatı gecede gördüm.
Sensizliği gecede.
Rüzgarın o sessiz esişinde kaldı gülüşlerim.
Sen anlat şimdi nasıl anlatayım sensizliği.

Bir çocuğun yüzünde kaldı tebessümler.
Belkide bu son çırpınışlarım
Hayat değil sen yıktın beni benliğimden.
Senide kalbimden.

Şimdi sen söyle suçlu senmisin yoksa benmi.
Hayat rotası olmayan bir yolculuk
Nereye gideceğini bilmediğin.
Belki bir vapurda son bulacak özlemim
Yada bir denizin ortasında.
Son bulacak ömrüm.