Bilinmeyen. Şiiri - Ahmet Mansuri

Dalgaların eteğine serdim seni
Öyle güzeldin ki,
Aşk dedim, ömür dedim adına,
Denizdin derya oldun aklıma,

Ben hayata sen,
Sen hayata ben dedin
Tek farkımız buydu aslında.
Ben denizi, sen ise büyüklüğünü sevdin.

Yaklaştın sonuna inan bana
Dert yanmıyor artık geceler.
aşk artık ne akrep ne yelkovanın umurunda
Zaman bile yaşatmıyor artık sevdanı
Sensiz geçen akşamlarda.

Ağlardım bilirsin.
Ne vakit ağlasam aklıma sen gelirdin.
Tırnağına zarar gelse benden bilirdim.
Ne yapar eder çözerdim.
Ama bu sefer sen bilinmeyeni seçtin.