çıkar yol arar gibi dolanıyor
son bir umut arıyor sarılıyor
direniyor bilinci,kelimeleri çekemiyor
ruh bedende güvensiz öylece sallanıyor
ama kaybetmiş olmaktan çok,
yorulmuş olmak bitiriyor
üzüyor düşünceler,kimse bunu bilmiyor
kim bilir...belki bilinci kelimeler zedeliyor
devri geçmiş mabedin
şair değilim düşünceye davetim!
dalgalanmıyor susuyor mavilik...
gidiyorum her şeyi mahfedip.
kökleri olmayan çınarın yıkılışına şahidim
devriliyor ya doğrulamıyor
bir devrin yıkılışını gizliyor
çizgilerinde sessizce gömülüyor.
usanıp izlediğim gökyüzünüm,
hissini kaybettim.
himaye bekledim diyarlardan,
biraz daha ilerledim hissetmek için
yanmaycak bir gruh belki!
belki diyar kayıp
peki,nereye gider bu kayık
sensizliğe mi rivayetine mi?
ben,kalbinin en arkasından bulunan
gizli,saklı bir cinayetim
kimse bulamıyor beni
ne ölümü ne dirimi.
ben gezgn bir diyarım
arıyorum ya seni,ya sensizliği
bulamayacağımı biliyorum...
bundan sonra kah gelmiş kah gitmişssin
ben gezgin diyarım
git desen burda değilim
kal desen deliririim
beni bırakmakla tehdit etme
ben zaten kaybetmişim
MM
Melike ÇeliksözKayıt Tarihi : 3.11.2023 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!