Ya günün aydın değilde; zifiri yanlızlığını yaşarken, bir çığlığın yankı olup düşüp parçalanması gibiyse.Söylesene bütün güllerin içinde yine biten ve son gülün solmasıysa bu.. Yaşam kendii içinde döngüye dönüşürken, anlamsız ve kendine bile yabancı gülümsemeler içindeysen... Varoluşun sınırlarında kimse gezmiyorsa artık, yada bilincin uçurumlarında.Ve herşey sığ bir hikayeye dönüşürken,insan kendi yokoluş hikayesini umursamıyorsa..Unutmuşsa.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta