Ya günün aydın değilde; zifiri yanlızlığını yaşarken, bir çığlığın yankı olup düşüp parçalanması gibiyse.Söylesene bütün güllerin içinde yine biten ve son gülün solmasıysa bu.. Yaşam kendii içinde döngüye dönüşürken, anlamsız ve kendine bile yabancı gülümsemeler içindeysen... Varoluşun sınırlarında kimse gezmiyorsa artık, yada bilincin uçurumlarında.Ve herşey sığ bir hikayeye dönüşürken,insan kendi yokoluş hikayesini umursamıyorsa..Unutmuşsa.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta