Bilin Şiiri - Ozan Yayla

Bu tatlı canıyın kıymatını sen,
Edirafın sana küsünce bilin...
Çok sürdün Şeytan'ın kör atını sen,
Dostların selamı kesince bilin...

Sararır, solarsa o beyaz gülün,
Tutulur, ağzında dönemez dilin,
Üzülme be gönül, elbet sevgilin,
Yüzüne kinini kusunca bilin...

Şu koca ömürde oldun avara,
Hemi yoğa koşturdun, hemi de vara,
İmam üstündekin alıp duvara,
Çakılı bir mıha asınca bilin...

Gitmez ayakların, ellerin tutmaz,
Bir adım gitmeye bellerin tutmaz,
İki laf etmeye dillerin tutmaz,
Azrail döşüne basınca bilin...

Bilemezsin eksini ve artını,
Toplatmazlar pılını ve pırtını,
Dönen sapıtmaya, hoca sırtını,
Briketle örüp, kasınca bilin...