Ben bir öğretmenim
Ben bir çınarım Ereğli Parkında
Ne insanlar konakladı gölgemde
Nice kuşlar indi kalktı gövdemden
Milyonlarca börtü-böcek uğurladım dünyamdan
Yaprak yaprak yastık yaptım toprağı
Düşümde anamı gördüm
Elinde kara çakan
Gözleri derin derin
Kaşları çatık ve gür
Avına süzülen dişi bir kartal gibi
Girecek siperlere
Gördüm sizi
Toz toprak içinde büyümüşsünüz,
Yüreğiniz aynı yürek,
Dileğiniz aynı dilek çocuklar...
Büyüklü küçüklü harman yerinde toplanmışsınız
Acı ve tatlı günlerimin sırdaş Çocuğu:
Seni yüreğimin en derin yerine gömsem sığmazsın-taşarsın
Yumulup başucuna yalvarıp-yakarak ağlasam
Gaddarsın
İnsafa gelip gözlerini açmazsın.
Nükteli gülücüklerini sunup
Güzeldir bahar sabahında günesin doğuşunu seyretmek,
Yeşil, çimlidir, Soğuk ve nemlidir toprak,
Bir namlunun arpacığından gözlerken düşmanı
Güzeldir
Sevdalıysan bahar sabahında namluyu yastık yapmak.
Sana sevdalıyım, ben ölürüm ama sevdam hep yaşayacak
Sizinle tanışalı
Haşır neşır olalı
Zıkkım zehir oldu şiir okumak yazmak
Hoca Hasrettin gibi güldürmep
Nazım gibi ciğerden ağlatmak
Zıkkım zehir olu...
Merhabalar Çocuklar...
Ben,
Anadolu’nun bir köyünden
Anadolu’nun bu köyüne
Size öğretmen olmaya geldim.
Ben
DOĞUM GÜNÜM
Bugün benim doğum günüm,
Yaşım" kemale" ermemiş
Bir yaş daha büyümüşüm
"haberim yokmuş"
Bütün alem farkında,
O’lar delikanlılar
Delikanlıydılar-yaşlanmadılar
Yaşları kırk beşe vardı ama
Yaşlanmadılar
Uslanmadılar...
Yine alanları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!