Bilgün Güngör Şiirleri - Şair Bilgün Güngör

Kır kırabildiğin kadar
Acıt içimi acıtabildiğin kadar
Sesi kes, sessizliği böl,
Böl yeter ki sen olana kadar...

Açılayım sen olayım

Her şey bir tebessümle başladı
Ve bir tebessümde bitti.
Yüzü saklıydı ilk bakışta
Baktığındaysa bakışları hastaydı.

Her şey bir şey için vardı.

Saklı gülüşler yaşanır
Kapalı perdelerin arkasında
Kahramanları belirsiz

Sırlı sözler fısıldanır
Sevdasını(!) aldatmış

Rüzgar havalansın parmak uçlarından
Ve senle beraber dolaşsın uzun uzun
En baştan, en sona...

Hayata anlam verin önce
Çiçeğe neden çiçek

Hani bazı duygular vardır
Açıklamaktan çekindiğimiz.
İnsan, kalbinin her köşesinde
Saklı olan o hissi
Günün her dakikası
Haykırmak ister.

Gözlerden uzak
Sevdanı bıraktın bana
Giderken tebessüm vardı
Giderken acı, dudağında

Sesten hızlı

İpin ucunu kaçırmışım
Sökülmeye yüz tutmuşum.
Neredeyse biteceğim.
Ve hala
Tutmaya niyetim yok bir şeyleri

Sahipsiz düş evinin bekçileri
Gelen düşleri sorguluyordu.
Zamana yenik düşen,
Zamanı ezip geçen düşleri

Sahipsiz düş evinin

Ben seni bana sakladım
Gözlerinin gönlümde açtırdığı çiçeklere inat
Bir demet papatya topladım
Terkedilmiş dağ yamaçlarından
Güz yapraklarını kirpiklerine buladım
Hepsi yeşerdiler.

İçimin kavuğunda
Hala saklı bir şeyler var.
İsteklerimin yetersiz kaldığı
Söylencelerimin anlamını yitirdiği
Gölgede bırakılan