Bilgili Adam-IX Şiiri - Muharrem Çetinkaya

Bir gün yürüyorduk
Yanımda
Bilgili bir adam..
“Canım bir bardak süt istedi”dedim.
“Süt nedir” dedi,bilgili adam.
“süt,damarlarımızdaki kandır,mayadır,”dedim.
“Kanı biliyorum ama maya nedir? ”dedi,
Bilgili adam.
“Sevgidir,yürektir,onurdur,ahlaktır”dedim.
Bana da öğretmişti babam.
“Onur nedir? ”dedi
Bilgili adam.
“Benliğinidir,varlığıdır,onları korumaktır “dedim.
“Varlığı anladımda benlik nedir? ”dedi
……………….
“Sabret oğlum daima”derdi babam,
Ama taşmıştı artık sabrım;
Tutup elini götürdüm…
Süt dökmüş kedi gibi duran aslanı,
Tef_le oynayan ayıyı gösterdim
Seyretti,hoşuna da gitti.
“İşte yitirilmiş benlik”dedim.
Memnun oldu,
Anlamış gibi,onayladı başıyla
Bilgin adam(!)
.
“Görecelik aldatır “derdi babam,
“Tamam! ”
_anladım
“Sütün ne olduğunu şimdi”
_Aslanın miyavlayışından
Dedi
Bilgin(!) adam! ...