Gölgesinde avunduğum son ağacım kurudu
rüzgarların ıslığı yalnızlığı besteler
sensizliğin yıkandığı karanlığın kuytusu
karaltılarda sular,dile gelir muzdarip
kuğular kanat açar denizlerin ufkuna
büyülü yalnızlığımı, alıp götürür
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta