Bilen Olmadı Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Küçükken kimsesiz, biçare tektim,
Hayatla savaştım, çok çile çektim.
Minicik kalbime, bir tohum ektim,
Bunu benden başkası...bilen olmadı.

Geceye darıldım, gündüze küstüm,
Deli rüzgarlar gibi, kendime estim.
Yarınlar ne olacak, hiç bilemezdim,
Gittiğim hiç bir yönü...bilen olmadı.

Daha çok küçüktüm, ispat edilmemişti rüştüm,
Ne bir serseri oldum, nede hapise düştüm.
Kendi uğraşlarımla, kavruldum piştim,
Gökhan! bunu senden başka...bilen olmadı.

Başımda dolaşan, kara gölgeler,
Yok olmuş da bir yere, gelmişsem eğer.
Kimseyi ilzam etmez, beni irdeler,
Bunu da rabbimden başka...bilen olmadı.