Bilemezsin Şiiri - Beşir Çitak

Bilemezsin
Hangi gece, saat kaçta, çığlıklarla uyandım
Siyah yağmurlarda gezdim
Yüzüme kamçı gibi çarpardı rüzgar
Ağıtlara dönmüş türküler sızladı içimde
Ve yokluğun bir mızrak gibi saplanırdı,
Göğsümün tam orta yerine

Bilemezsin
Çare bilmez derler taşıdım yorgun bedenimde
Ne bitmez,sonu gelmez vardiyalar yaşadım
Ne sessizlikler yaşadım
Ölüm gibi sağır ve lal

Bilemezsin
Şiirler büyüttüm matemli vakitlerde
Dudaklarımda,aminsiz dualar
Keşkeler çoğaldıkça çoğaldı
Ben ne çok vuruldum,ne çok öldüm yokluğunda
Ben çok ağladım, çok yandım
Bilemezsin

BEŞİR ÇİTAK