Bilemedim, Baba Şiiri - Sami Gökay

Bilemedim, bilemedim baba,
Beni sevdin mi, bilemedim.
Geçmişten aklımda kalan tek şey,
Bacağına sarılıp “Gitme baba” dediğim…
Başka bir anım yok seninle,
Beni kucakladığını bilmedim.

Belki söyledin, belki sevdin,
Belki kucağına aldın…
Ama ben hatırlamıyorum.
Hep bir “el” gibiydin bana,
Ne fazla yakın, ne özel.
Başkalarına nasıl davrandıysan,
Bana da öyle davrandın.

Ya ben unuttum,
Ya sen sevmedin…
“Baba” nedir, öğrenemedim.
Evlatlarıma baba olmayı da beceremedim,
Çünkü öğrenmedim.
Belki iyi bir baba oldum,
Belki olamadım… Bilmiyorum.
Ama tek bildiğim,
İyi bir baba olmaya çalıştığım.

Kendimi yalnız hissettim hep…
“Baba” desem sevgisi yok,
“Ağabey” desem sevgisi yok,
“Ana” desem sevgisi yok,
“Oğlum” desem saygısı yok.

Ne yaşayacağımı bilmem,
Ne söyleyeceğimi bilmem.
Yaşıyorum ama gel de bana sor…
Kimseye derdimi anlatamıyorum.

Beni sevdin mi, sevmedin mi?
Bundan sonra sever misin?
Sevsen ne olur…
Gelmişim elli beş yaşına,
Bu yaştan sonra sevsen ne olur,
Sevmesen ne olur?
Sevgi göstersen sevdiğini ne olur,
Göstermesen ne olur?

Geldik bir iki kapalı hana,
Gidiyoruz gündüz gece.
Olmadı şansım sevgiden yana,
Gidiyoruz gündüz gece.

İçimde hep sevginin eksikliği vardı,
Dolmayan bir yer kaldı.
Ne anadan, ne babadan,
Ne abiden, ne evlattan
Görmedim bir sevgi…
Hep eksik kaldı bir yanım.

Sol yanım hep boş kaldı,
Geldim, gidiyorum artık.
Nereye kadar, nasıl bilmem.
Dolmadı, sol yanım hep boş kaldı.
Anladım ki dolmayacak.
Mezara gidene kadar eksik kalacak.

Hayatta en büyük hatam,
Değerinden fazla değer vermek oldu insanlara.
Bir yanım hep boş kaldı,
Sevgiden yana…
Kader böyleymiş.

Ben yazmadım ki kaderimi…
İnsan değiştiremez ki fazlasını.
Hayat dediğin bir film,
Biz sadece sahnedeyiz.
Benim rolüm de buymuş.

Bir arkadaşım vardı,
Dinleyen, teselli eden…
O da göçtü gerçek aleme orda bekliyor beni,
Ama yine de bir yanım hep eksik kaldı.
Dosttan yana, sevgiden yana…

Yoruldum artık,
Kimseye anlatmıyorum derdimi.
Gecelere sorsun beni,
Akan gözyaşlarımdan sorsun.
Sessiz ağladığım gecelerden sorsun.

Ne çocukluğumu yaşadım,
Ne gençliğimi…
Bilemedim.
Hepsi geldi geçti,
Bir kuş gibi uçtu gitti.

Hep eksik kaldı sol yanım,
Sevgiden yana…