Bile Bile Kaçış Şiiri - Ethem Turan

Kahrın gazabından kaçıyorum
Suskunluğumun ve de ezginliğimin dur noktasındayım
Katlanmak oldu kısa zamanda sevgimin adı
Fedakarlıksa son noktaydı hayatımdan çıkardıklarım

Muhtaçlığın azabından kaçıyorum
Rızkı da nasibi de veren rabbim olsa da
Birilerin pay çıkarması,olmayan sahipliği
Büsbütün çileden çıkıyorum

Işığa muhtaçken Güneş’ten kaçıyorum
Yağmur gibi düşen edepsiz saldırıları
Durdurulamayan sel gibi gelen hayasız haykırışları
Hazmedememekten kahrımdan kaçıyorum

Bir yıkık iskeleydi dönüm noktam
Asil olmaktı hep düsturum
Sevgimden daha önemliydi mutluluğun
Asilce olması gerekeni yapmıştım.

Yıllar geçti yine aynı noktaya getirdi kader
Bu kez kendi mutluluğum için gerekeni yapıyorum
Sessizce çıkıp gidiyorum hayatından
Hiç yaşanmamış gibi silip anıları yeniden yeni bir sayfa

Senin egomanyandan kaçıyorum
Yaradılışın muhakkak doğrudur ama
Kadın olup erkek hali yaşamandan
On liralık nikaha sahip olmaktan senden kaçıyorum