Kim bırakıp gitmiyor ki,
Bana örnek verin hele!
Ne canlar tükendi bitti,
Ne ormanlar döndü küle!
*
Söyleyin, bu nasıl oyun,
Kimi kurttur, kimi koyun,
İnsana eğilen boyun,
Verir insanlığı yele.
*
Dünya kapıları ortak,
Aynı rahim, aynı toprak,
Dengeleri doğru kursak,
Her bir can dönmez mi güle?
*
Seven de biz, söven de biz,
Düzen değil düzenimiz.
Dün geldik, yarın gideriz.
Kirleniriz bile bile.
14/04/14
16.50
Kayıt Tarihi : 14.4.2014 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanın dünya serüveninden manzaralar bitecek gibi değil.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!