Sen anlamadın serçenin gözyaşlarını
Ölüme gönderdin sana ağlayan göz yaşlarımı
Gömdüm bugün yüreğimi ve sana olan duygularımı
Bulutlar bugün benimle beraber ağladı
Yağmurlar getirmiş gözyaşlarıma pencerene
Elini dışarı çıkar avuçlarına aç
Senin sevgin bana acı veriyor
Ve kalbim seni düşünmekten yorulmuyor
Ve ben gecenin yıldızları beklemesi gibi beklerken seni
Ve toprağın yağmuru beklemesi gibi beklerken gelişini
Ve sen kalbimi erik ağacının köklerine bağlayarak dibine gömmüş ken o çaldığın kalbimi
Martıların ağladığı şehir
Ey İstanbul
Yağmurlar yağıyor üzerime
Omuzlarıma gözyaşın her değdiğinde
Dizlerime bir çivi saplanıyor öylece
Seni tanıdığımda 32 yaşında bir adamdım
Bugün 33 yaşındayım,senin sessiz düşüncen çalarken dans eden parmakların,beynimi esir aldı öylece
Parmaklarının uçlarından çıkan huzur zevk verdi bedenime,beyninin içinde yaşayan senfoni heyecan katıyor yüreğime ne güzel şey seni sevmek bakarak senfonine öylece
Öyle korkuyorumki bazen biri seni farkedecek diye
Öyle korkuyorumki bazen biri seni benim gözümle gördüğüm gibi görecek diye
Ve o an herkesi kör edesim geliyor,kimse seni görmesin benim gözümle gördüğüm gibi görmesin diye.
Tutsaydın az daha,bıraktığın yer kırılıyor şimdi.
Ve Şimdi izliyorum bahçemde bıraktığın ayak izlerini.
Gecem karanlık,yıldızlarını sakladım koynuma,yeşil gözlerini dalıyorum bu gece
Evet,Yeşil bakışlım,Güneşimi,yani seni,evet seni,benden çalmaya gelmişler ay tutulmuş saklıyorum bedenini vermiyorum kimselere
Ve şuan uykumdan uyandım duvardaki saatim gece yarısına bakıyor öylece,avuçlarım terlemiş teninin kokusu sarıyor etrafımı öylece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!