Bıktırdın gurbet Şiiri - Ali Uzun

Dağıttı yuvamı gurbet elleri,
Evladım, eşimi yaktırdın beni.
Estirdin bedene bora yelleri,
Kökünde, temelde yıktırdın beni.

Sılamın hasreti dert oldu bende,
Evladın acısı zor ölümden de,
Bıktım, yaşamakta bıktım bu canda,
Mengene ağzında sıktırdın beni.

Yirmi yılı geçti günüyle ayı,
Bıraktım sılada ana, babayı,
Dahası vardır ki abi ablayı,
Gözüm yaşlı, yola baktırdın beni.

Gurbet, bitmiyor ki kederin, gamı
Felek, Azrail’le tuttu yakamı,
Kurumaz gözümün buğulu nemi,
Beriye, öteye çektirdin beni.

Ali Uzun’um der olmaz dileğim,
Kapattın be gurbet yolum, yolağım
Hemen alta düştüm yırtık eleğim,
Oturdun sineme bıktırdın beni.