Kuzey kutbunun soğuk rüzgarları vuruyor yüreğime,
Buz sarkıtlarının sivri uçları batıyor sonra.
Sırtıma yüklenmiş koca bir dağın ağırlığı adımlarımı yavaşlatıyor,
Yıkılmak mı ! Keşke yıkılsam diyor insan,
Yok olsam, parça parça edilsem bir aslanın pençeleri arasında,
Toprağa düşsem, çürüsem, kaybolup gitsem,
Sonra filiz versem bir papatyanın bedeninde,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;