Bezmigah Şiiri - Arzu Altun 2

Dilendim….
Yerin göğün aşkı adıyla
Aradım bunca yıl
Acının elli bin tonu gezinirken omuzlarımda
Tatlının elli tonu aşkına
bekledim
Hercai dudaklardan
İndim gönüllere
Belki bir zerre bir kırıntı bulunur mu diye
Gökte aradım bulutlar arkasında
Güneş yakarken tenimi
Yıldizlar kaydı parmaklarımın arasından
Karıştım evrenin tozlu sayfalarına
Süzüldüm kanatlanıp gökten
Yerin yüzbin fersah altına indim
Tenimde yabansıl engerekler
Börtü böcekler birer ısırıl aldılar benden
Günahlarımdan sıyrılarak
En derin katmanlarda
Ateş toplarında aradım
Yandım, kavruldum susadım aşka
Üşüdüm onsuz
Titredim sayıkladım adını
Ne çare
Yutkundum acıyı
Nefret kuyularında çığlıklar yükselirken
İkiyüzlü insanların kaçamak bakışları
Hırsızların arsızlar…
Ziyandır ziyan… insanlığa kıyam
İhanetler yolumu kesti.
Yalanlarla örülü duvarlardan arşınlarken
Hepsi
Hepsi bahaneydi…
Kılçıksız insanlar !
Ziyansınız ziyan
Boğazımdan inerken yüzbin ordu
Ciğerlerimde feryad
Uyan dedim gafletten uyan!
Minareler seslendi alaca ufuktan
Gel gör beni
Yeşillendim
berraklaştım
Hüzünlendim
Titredim sendeledim
Durunca karşımda
Ayağımda nefsin prangaları
İçiçe geçmiş
sıktıkça sıkar dünyamı
Ey aşk!
Aşkı dilendim yaradandan
Yutkunsam da naciz bedenimde
İmtihanım sırra kıyam!
Bilendim tutsak kalbime
Dirilmek istedim
Yerin göğün aşkına
At üstünde
Oğlanlar verdim
Kızlar…
Ak sütle besledim oğullarımı, kızlarımı
At üstünde ezberlettim doğruyla yanlışı
Dört nala gezdim cihanı
Ak saçlarımdan besledim
Ezgilerimde aşkın hasadı
Yüreğimde hasret yangını
Başaklar boy verdi
Gölgeler ağır geldi
Geçtim dost kervanından
Ovalardan yaylalardan
Dağların zirvesinde dinlenirken
Çiçeklendim
Uçtum dere kenarlarına
Çınar ağacının dallarına fısıldadım
Vuslat dedim vuslat aşk ile
Kapımda kırkkilidin hasadı ile
Can siperhane kıyam
Adı bezmi güzel Aşk!

10.06.2025
Arzu Altun