Viyana önlerinde şahlanışı atımın,
En mutlu hatırası olmuştu hayatımın.
Çelik bir hançer gibi, saplanıyor bağrıma,
Kalan ayak izleri, sarhoş kaldırımlarda.
Nal sesleri geliyor kulağıma, nereden?
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta