Beyhude Şiiri - Yunus Emre Eker

Bu sözler hiçe yazıldı
Kazınmış sıra üstü isimlerden daha kalıcı olmalıydı bıraktığımız izler
Ve öyle olsaydı yanan genzimde yutkunurken yaşadığım anılarla ilişkili tekrarlarım olmazdı elbet...

Bazen başlık sonradan koyulur. Ağırlığı vardır eğer ki afiliyse yetemem korkusu sarar insanı ya da çok güzeldir bu olmamalıydı der adı.

Yaşadıklarımın başlığını şimdi koyuyorum.

Korkularıma kibritçi kızın avuç içlerindeki kibrit külleri
Yersiz cesaretime kralına çıplak bize yakışır
Büyük aşka kızım
Kariyer çabalarıma lüzum diyorum

Ne olmuş yani herkes başrole özenmez ya
Bende yoldan geçen adam olmuşum
Öylesine bir yer de öylesine durmuşum

Ben yaz dizisi değilim...
Yazının ve yazgının esiri olmuşsam
Fatura kesemem kabahati başkasına bulamam
Ben bu hikâyede şu an yarım kalamam

Yeterim kendime yetebildiğimce
Plazalardan kahve yudumlayarak insanlara bakmasam da olur.

Yağmurda kaçan insanların neresi sanatsal durur
Kaçan insan ben olurum ama yağmurdan kaçmam
Ve hatta yakalasın isterim kaçak bir saçak altındayken...
Çıkarım yüzleşmeye tıpır tıpır sesler gelir yağmurluğuma vurur dökülür.
Botlarımın üstüne rahmet dolar içime toprak kokusu
İsterim ıslak kalsın yeter saçlarım bilmem niye...

Islak saçlarda beyaz az olur en azından daha az belli olur sahi ilk beyaza olan uzaklığım 12 sene…
Şakaklarımdan birinde gördüm ya da söyledi biri ansızın ve amaçsızca
Şakaklarım dolar sinirlenince ilk beyaz en zafiyetli yerimde.

Düşünürüm ara ara saçlarımı ve not almadan yazdığım aklıma kazıdığım bir cümleyi;
"uzun saçlarım ve ucunda hayallerim vardı döküldü bir berber koltuğuna tutam tutam "

Bunu yazdığımda adım emre cezai ehliyetim reşit olmuştu koymuş tu bu tras hikayesi baya koymuştu.

Ve bir zaman uzaktan bakmak huy olmuştu insanlara
Yukardan değil aman ha uzaktan ne ediyorlar nasıl ediyorlar
Merakla tanımadığım insanlara uzun baktım bir zaman..

Hepsinde tanıdık haller gördüm kapattım gözlerimi neye düştük derken...
Meye düştük işte bir zaman ben yazmasam da güzel yazan adamların şiirleri vardı..
"Naz barı" arkadan çalar ayın on beşi rakısı açılır 3üncü bardaktan sonra söz bana düşer,
Ben söylerim eş dost dinler yarenlerle göz göze gelmeden hıçkırıklarımızdan bilirdik birbirimizi...
Gözlerimize bedel ödetirdik gülmenin de bir bedeli olmaydı ya...

Biz hiç borçlu kalmadık evvel Allah pek tamamdı şiirin sonu gelir temenniler sıralanır
Eskiler anılır anılar yanılırdı yorulunca nefes alışlarımız herkes birbirine sarılırdı...