Ertelenmiş düşlerle geliyorum sana
Ne olur beni buruk karşılama
Biliyorum bütün hatalar benim aslında
Yinede beni kötü karşılama
Mazideki seni bulamayacağımı biliyorumda
Söz geçiremiyorum bu akılsız başa
Nefret tohumları ektin yüreğime
Kin biçiyorum bu hasat mevsiminde
İnanmayabilirdin belki sevgime
Dokunmayacaktın beni ben yapan değerlere
Kırdın bu sevgi dolu kalbi
yüzünden tebessüm eksik olmayan
umutları bir dağ kadar büyük olan
herkese yardım elini uzatan
annem nerede şimdi
kimsenin kalbini kırmayan
Geceleri kovalayan gündüzler varsa hayatta
Zaman durmamışsa bu fani dünyada
Dağlar yerle bir olmamışsa
Seni deliler gibi seven biri var burada
Anne sütünü yavrusundan esirgemiyorsa
Acılarla doldu yüreğim
Kan ağlıyor gözlerim
Tek tesellim sendin benim
Sende gittin ben ne yapam anam
Gözüm yaşın silenim yok
keşkelerle doldurmayın ömrümüzü
ağlatmayın artık gözümüzü
karartmayın ne olur gönlümüzü
yaşamak istiyoruz biz de yaşamak
alın zehrinizi yüreğimizden
aşka dair her şeyi kaybetmişiz
ne bende sen kalmış ne sende ben
kendimizi kandırmışız sadece
yaşamışız yaşamak buysa
hayat bakışlarında anlamlı zannederdim
bir yaz yağmuru gibi
sonbaharda dökülen yapraklar gibi
kışın göçüp giden kuşlar gibi
beni yanlızlığa itip gittin
acılarla baş başa bırakıp
Sana gönderilmemiş mektuplarım var
Pulu üzerinde kalan mektuplar
Yazılıp okunmamış neler neler
Yazılmamış daha bir çokları
Kolaydı onları bir çırpıda yırtmak
Fakat sen vardın her satırında
Bulut yüklü gözlerine hasretim
Şimşekler çaktırmak ne güzeldi
Hele o dolu dolu olduğunda
Dayanılmaz bir şey gözlerin
Kömür karası saçlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!