Beybaba Şiiri - Fadime Koç

Gül kurumaz, sam esmese dalında
Kimse göçmez bu dünyada malınla
Ben mutluysam yalınız senin oğlunla
Malın mülkün senin olsun beybaba

Ayrılmam ki doğruluğun yolunda
Sen vermez isen Allah versin elinle
Malın mülkün senin olsun beybaba

Dön yüzünü bir kez olsun geriye
Yol yürürsün bakmazsın hiç ileriye
Taş vurursun bildiğin her şeye
Malın mülkün senin olsun beybaba
Az malın çabuk olur hesabı
Hiç gördün mü, koyun yüzen kasabı?
Deve mi tez, koyun mu tez, yüzülür?
Malın mülkün senin olsun beybaba

Bencilliğin bilmem böyle ne yapacak
Üzerini sadece kefen örtecek
Ağırlığını toprak tartacak
Malın mülkün senin olsun beybaba

Tacı tahtı ters takmışsın boynuna
Bir ficili kurban ettin öz oğluna
Gelmişsin şimdi ecel oyununa
Malın mülkün senin olsun beybaba

Fatma’m kalem elde yaz bütün olan gerçeği
İnsanoğlu yaşadıkça bencilliği artıyor
İnsan hayatını para ilen tartıyor.
Malın mülkün senin olsun beybaba

Bu hayatı oyun sanma bir gün gelir geçer bu ömür
Bu dünyayı kalır sanma, gelir geçer bu ömür
Evladına sen sahip çık o da, gelir geçer bir gün
Malı mülkü neyleyim o da gelir geçer bir gün
Malın mülkün senin olsun beybaba