Beyaz tişörtlü çocuğa... Şiiri - Cem Erd ...

Pencerenin şeklini almış güneş
Limon ağacı kokusu
Diken tek başına dikendir
Limon ağaçlı diken
Merdivenden hafif denize doğru göz alır
Sonra rüzgar alır yüzünü
Bu işler böyledir
İyi ki yaşıyorum dersin...
Karayemişin çeşme demiri darbuka olur
Tak taka tak tak
Kuzenim böyle işleri sever
Fındık sepetini basket potası yapma fikri en dahice fikrim olabilir...
Bana yeter ömür boyu
Bütün aile gelir
Geceleri papaz kaçar
Öteyankilerin avlusunda Cengiz Kurtoğlu.
Recep salıncakta bir takım riskli hareketler yapar...
Bir keresinde düşer kafasını yarar.
Recep havlusunu alıp denize gider.
Ben gidemem...
Bişey olur ölür kalır boğulurum
Gel de anlat
Ne salakça derim
Evin önündeki floresana pedalizalar dadanır elim kadar ya da kafam.
Beyaz kanatlılarına şaşırırım çok küçükler
Erik ağacının tepesinden denize bakılır
Sonra nerden bakarsan bak günah yazar
İki çakal yavrusu görüp maceralarına katılırsın yürekten... Yüreğin var çünkü.
Denizden dönüşte fındıklığın patikasında şıpır şıpır şortun ıslak üstün çıplak falan...
Kayalığın en tehlikeli yerinden atladın
Selen manitan mı  ? Hayır Toycan abi.
Toycan abi bana kazak almıştır
Mangala işememe de birşey söylemez
Terastan rüzgara karşı da işerdik
İşte rüzgarla gerçek bir savaş...
Hırçınlık tabi...
Bana yakışır derim
Nana kollarımda ölecek gibi olur çilek toplarken
Neyse ki ölmez ayılır ne oldu oğlum der
Sonradan ölür ama... Ne üzer beni.
Canım nana seni çok özlüyorum.
Dayım bayıra halı saha yaptıracağını söyler
Bir bok da yaptırmaz içine sıçar gider
Komşularla kavga eder milletin hakkına girer...
Her taraf garma gudal...
Falan.
Hikaye mutlu biter çünkü ben öyle söyledim.
Senin için...