Beyaz Şeritler Şiiri - Ertuğrul Arıevi

Öyle mutena sessiz ve kimsesiz yollar,
Yıllardır önümden gitmedi yolar..
Kimi gam, kimi der, kimi hayat der,
Ben kader diyorum, yolumuz uzun..
Kaderde varsa da yollarda ölmek,
Tasamız yok, ölmeden görmek.
Dostumuz oldu dilenci yollar,
Verdik gençliğimizi sadaka olarak.
Baktı sezemedi harcadı yollar.
Sessiz sakindim, ufka doğru ümitli,
Her genç gibi hayallerle döşeli.
Bilmezmiydim bir ahuyu, bir selviyi sevmeyi,
Yolların üstünden geçmedi sevdam.
Olmadım öyle bir sevdaya feveran.
Düşmedi aşk şehrinde bir güle yolum.
Ne şekvam var nede gamım.
Hilkatımda sevmek var, aşk vardır amma,
Dünya yalan dolu, simalar sahte
Mütalaa et gönlüm boşa sevinme.
Sanma herşey sendedir, aslı emanet!
Kalmaz cihanda varın etme sirayet.
Emanettir bu canın, yolun bile emanet!
Haydi toparlan yüreğim yolumuz uzun,
Sen sağ ben selamet...