Beyaz Mürekkep Şiiri - Muhammed Akkuş

Volkanlar dışındakileri kavuramadan içindekileri tüketecekse
Parlak yıldızlar çığlıklarının ardından küskünlük örtüsüne bürünecekse
Kopan fırtınalarla eşlik eden rüzgarların takati kesilecekse
Alıyla zihnini ısıtan bu dikenleri kopmuş güller solup gidecekse

Göğsünde bunlara yer vermişsin ne vermemişsin ne

Sisli denizlerde bozuk pusulalarla dümeni sağa sola çevirmek
Bu karanlığın içinde milyon tane ışık huzmesini rehber edinmek
Bu sonsuz çöllerde iyi niyetle masum tohumlar ekmek
Yıkılmakta olan ağaçları ölü odun parçalarıyla desteklemek

Sana mantıklı gelmişse ne gelmemişse ne

Kara kalemlerle çizilmiş çerçeveler bağımlılık yaptıysa
Pas kokan zincirler giderek hoş gelmeye başladıysa
Kendi esintinde savrulmaktansa akıntılar seni kapıyorsa
Kum taneleri sesinin başkasınınkiyle bir olmasına şahit oluyorsa

Aradığın cevapları bulmuşsan ne bulmamışsan ne

Kurduğun hayaller geleceğin ellerinden kaydıktan sonra
Salladığın çapa ölü canlardan başka bir şey vermedikten sonra
Hayatının arkasında yalnız boş bir beyaz sayfa olduktan sonra
Üzerine yazdıklarının da kağıdı değiştirdiğini sandıktan sonra

Israr etmişsin ne etmemişsin ne

Damlalar boşluklardan aktığından
Maskeler birbirini takip ettiğinden
Küreğe toprak çok geldiğinden
Çarpık kibrit buz dağlarına yetemediğinden

Üzerinde olduğun halat kopmuşsa ne kopmamışsa ne