Beyaz Kâğıt Şiiri - Adnan Gerger

Ay on dokuzunda terketti geceyi
yırtık ayrılıklar çöktü köpük köpük
yüreğim yeraltı ilişkisi
kanatlarında
ben. Benden başka diyorum
yollar pencerelerin önünde köpük.
Avuç avuç yağmalandığında cümleler
sev
ya da yok ol, nasıl da kanar elime
şarkıları yok sokakları yok çığlıkları.
Dilleri kesik
aşklarını anlatamam martıların
sevişmiş bir erkeğin gözüyle
bağışlamış denize bedenini
dalgalar köpük köpük
cesetler taşımış kıyıya.

Seni en çok met zamanı sevdim.