Beyaz Gül Matemi Şiiri - Gülesin Soydaş

Gecenin mateminde pusu kurmuş
Yürüyen yalnızlığımı kovalıyorum
Kaçan uzaklarda, arzularda...
Paramparça beyaz gül, paramparça.

Bölük bölük kaygın düşmüş çığ gibi üstüme
Sarhoşluğumu kusuyorum geceye, isyanımı
Sonsuza akıp giderken, damla kalıyorum
Gözlerinden dökülüyorum geri gelmemek üzere

Mercanların koynuna saplanmış
Su yeşilinde yüzememenin gamındayım
Kapalı gözlerin açılmayan avuçlarında dikenlerim
Çürümüş bembeyaz yapraklarında, matemde...

Kuruyamadan küflendim
Tadamadan yaşlandım, yaşlandırıldım
Yalnız kapatıldım içi boş mumyalara
Beyaz gül matemlerinde...

İzmir / 1995