Karanlık sokaklarda,
Bir sokak lambası aıyorken,
Ve usulca uzanıp banka,
Sadece yorgunluğumu atmaya çalışırken gördüm seni...
O kadar masumdu ki renkli gözlerin...
Belliydi; açtın, titriyordun üşümüştün!
Ve okadar beyazdınki,
Benzerinin çok az olduğu belliydi...
Kim kıyabilmişti sana?
Kim seni pervarsızca sokağa atabilmişti?
O renkli gözlerin soğuktan nemlenmişti! ...
Ve sen usulca inliyordun...
Aslında sende benim gibiydin,
Yalnız ve üşümüş,
Sende bir dilim ekmek,
Ve sıcacık bir yuva istiyordun...
Evet güzel mavi gözlü,
Beyaz bembeyaz,
Ve sokaklarda yalnız kalmış,
Masum van kedisiydin sen....
06.12.2005 09:30 Ömer Küçükkaya
Ömer KüçükkayaKayıt Tarihi : 7.12.2005 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!