Çocuklar ölüyor nâzım şekerleri sakla
Üç bıçak darbesi, bolca kalleşlik
Yetiyor bir çiçeği mevsiminden koparmaya
Aman ya râb bu nasıl güzellik!
Ki sığmıyor elleri alçaklaşan dünyaya
İzini sürüyorum rüzgarının
Ayağımı çeliyor gülümsemen
Bile bile düşüyorum mağrur bakışına
Sen orada öyle dik, uzak ve serin
Esiyorsun kalbimin kayalıklarına,
Kederinle derin derin.
Dönüyorum çarşıların hıncından
Cebimde saklı sarı bir yumru
Ellerim biteviye arıyor
Kuytusunu
Saklamalısın diyor
Söğüdün tüle yansıyan kederini izliyorum
Buğulu bir gülümsemeyle.
Bir kez göğe uzatıyor ellerini
Bir gök ellerime süzülüyor
Biraz güneş topluyor eğnine
Biraz hüzün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!